1. Marmara
bölgesi Türkiye’nin kuzey-batısında yer alır.
2. Bölge
Yıldız dağları bölümü, Çatalca-Kocaeli bölümü, Ergene bölümü ve Güney Marmara
bölümü olmak üzere dört bölümden oluşur.
3. Hem
Asya hem de Avrupa da toprağı bulunmaktadır.
4. Yüz
ölçümü bakımından 6. Büyük bölgemizdir.
5. Turizm
gelirleri en fazla olan bölgemizdir.
6. Ege
ve Marmara denizi kıyılarında makiler, Güney Marmara kıyılarında ise
zeytinlikler bulunmaktadır.
7. Marmara
bölgesinin nüfusu 2010 sayımına göre 23 milyondan fazladır.
8. Nüfusu
ve nüfus yoğunluğu en fazla olan bölgemizdir.
9. İş
imkânları fazla olmasından dolayı sürekli göç almaktadır. Sanayi nüfusu en
fazla olan bölgedir.
10. Marmara
bölgesine bağlı olan 21 adada yerleşme vardır.
11. Marmara
bölgesinin iklimi Karadeniz iklimi, Karasal ikilim ve Akdeniz iklimi arasında bir
geçiş iklimidir.
12. Hâkim
rüzgârlar kuzey ve kuzey doğudan eserler.
13. Trakya da
orman alanları fazladır.
14. Düzlük
alanların çok olması ulaşımı kolaylaştırmıştır.
15. Yükseltisi
en az bölgemizdir.
16. En yüksek
dağları Yıldız dağları, Samanlı ve Uludağ’dır.
17. Meriç nehri
ve Susurluk başlıca akarsularıdır.
18. Büyükçekmece
ve Küçükçekmece ile Durusu kıyı set gölleridir.
19. Tektonik
gölleri Ulubat, Sapanca ve İznik’tir.
20. Ortalama
yağış miktarı 600-700 mm’dir.
21. Ortalama
sıcaklık 15-16 0C’dir.
22. Yüzölçümü
küçük olmasına rağmen nüfusu en fazla olan bölgemizdir.
23. Bölgede Üç
iklim tipi görülmesine bağlı olarak tarım ürünlerinde de çeşitlilik oldukça
fazladır.
24. Sanayinin
en çok geliştiği bölgemizdir.
25. En gelişmiş
ithalat limanımız İstanbul da bulunmaktadır.
26. Bor
üretiminde Türkiye ve Dünyada birinci sıradadır.
27. Hizmet
sektörünün en fazla olduğu bölgemizdir. (İşçi nüfus)
28. Enerji
üretimi en az, tüketimi ise en fazla bölgemizdir.
29. Ekonomimize
sanayi, ticaret ve turizm gelirleri ile katkı sağlamaktadır.
Ülkemizin kuzeybatısında bulunur. Adını çevresinde
yer aldığı Marmara denizinden almıştır. Karadeniz, Marmara ve Ege olmak üzere
üç denize kıyısı vardır. İstanbul ve
Çanakkale boğazlarını içine alan bölge Asya ile Avrupa’yı birbirine
bağlamaktadır. Yunanistan sınır kapısı İpsala ile Bulgaristan sınır kapısı
Kapıkule Marmara bölgesinde yer almaktadır. Yüz ölçümü yaklaşık 67.000 km2
ile Türkiye yüz ölçümünün %8,5’ine tekabül etmekte olup 6. büyüklükteki
bölgemizdir.
Marmara bölgesinin komşuları ise Kuzeyde
Karadeniz ve Bulgaristan, batıda Ege Denizi ve Bulgaristan, doğuda Karadeniz ve
İç Anadolu bölgesi, güneyinde ise Ege bölgeleridir.
Marmara bölgesi sosyo-ekonomik özellikleri ve yeryüzü
şekillerine göre dört bölüme ayrılmıştır.
Yıldız
Dağları (Istranca) Bölümü: (Kırklareli, Vize, Pınarhisar, Saray)
Marmara bölgesinin kuzey batı kısmını oluşturur.
Adını yıldız dağlarından almıştır. Doğal bitki örtüsü makidir. Ormanlar 150 m.
civarında yüksekliklerden sonra başlar. Batı kısımları plato özelliğine sahip
olup tarım arazileri verimlidir. Yıldız dağları bölümünün batı kısımlarında
buğday, şeker pancarı, mısır ve ayçiçeği tarımı oldukça yaygındır. Küçükbaş
hayvancılık ve buna bağlı olarak peynircilik gelişmiştir.
Çatalca-Kocaeli
Bölümü: (İstanbul, İzmit, Adapazarı, Gölcük, Hereke)
Adapazarı’ndan başlayarak Silivri ye kadar
uzanır. Marmara bölgesinin kuzey-doğusunu oluşturur. İstanbul boğazının
doğusunda Kocaeli yarımadası ile Adapazarı ovası, batısında ise Çatalca
yarımadası yer alır.
Asya ve Avrupa kıtalarını birbirine bağlayan
boğaz köprülerini (İstanbul) içinde
bulunduran bu bölüm oldukça gelişmiştir. İstanbul sanayi, ticaret, turizm,
kültür, sanat, ulaşım, tekstil ve birçok alanda Türkiye’ nin merkezi
konumundadır. Türkiye nüfusunun 8/1’ini oluşturan İstanbul sunduğu olanaklardan
dolayı sürekli göç almakta ancak yeterli alt yapı ve konutu sağlayamamaktadır.
İstanbul ile Adapazarı arasında büyük bir sanayi alanına sahip olan İzmit,
Adapazarı ve Gölcük hızla büyüyerek gelişmektedir. Buralarda alüminyum,
petrokimya, beyaz eşya, çimento fabrikaları ile tersaneler bulunmaktadır.
Karadeniz kıyılarında ormanlar görülmekle
birlikte Marmara denizi kıyılarında bitki örtüsü yerini maki ve zeytinliklere
bırakmaktadır. Çatalca-Kocaeli bölümünde zeytin, şekerpancarı, tahıl ve sebze
üretimi yapılmaktadır. Silivri ve çatalca ilçelerinde tereyağı, yoğurt ve peynir
üretimi yaygındır.
Ergene
Bölümü: (Edirne, Babaeski, Lüleburgaz, Çorlu, Silivri)
Yıldız dağları ile Koru dağları arasında kalan
Ergene bölümü Tekirdağ, Edirne ve Kırklareli’nin yarısı ile Gelibolu
(Çanakkale) ilçesinin bir kısmını içine alır. Ergene bölümü bölgenin en soğuk,
en az yağış alan ve bitki örtüsünün en zayıf olduğu bölümdür. Bitki örtüsü
bozkırdır. Buğday, şeker pancarı, mısır, patates, ayçiçeği ve susam gibi tarla
tarımının yanında bağcılık da yapılmaktadır. Yetiştirilen ürünlere bağlı olarak
alkollü içecek ve yağ sanayileri de oldukça gelişmiştir. Hamit abat’ ta
çıkarılan doğalgaz ile elektrik üretilmektedir.
Güney
Marmara Bölümü: (Bursa, Balıkesir, Çanakkale, Gelibolu, Gemlik, Mudanya, Erdek,
Bandırma)
Saroz körfezi ile İzmit körfezinin güneyinde
kalan, Bilecik, Bursa, Yalova, Çanakkale, Balıkesir ile İzmit ve Sakarya’nın
bir kısmını kapsar. Akarsular, göller, platolar, ovalar ve körfezler ile çok
çeşitli yeryüzü şekillerine sahiptir. Ovalarda ayçiçeği, buğday, şeker pancarı
ve meyve yetiştiriciliği yapılmaktadır. Bursa çevresinde ipekböceği
yetiştirilir. Küçükbaş hayvancılık gelişmiştir. Önemli akarsuları Susurluk
çayı, Biga çayı ve Gönen çayıdır. Dünyaca ünlü Kuşcenneti Milli parkı ile
İznik, Ulubat ve Manyas Kuş gölü de bu bölümde bulunur.
En önemli yerleşim yeri Osmanlı Devletine
başkentlik yapmış olan Bursa şehridir. Gıda sanayiinde Bursa, Balıkesir,
Çanakkale, Yalova ve Bilecik, Tekstil sanayiinde ise Bursa oldukça gelişmiştir.
İstanbul-Bandırma arasında arabalı feribot seferi yapılmaktadır.
Marmara bölgesi bulunduğu coğrafi konum
itibariyle Akdeniz ile Karadeniz iklimleri arasında geçiş iklimi özelliği
göstermektedir. İç kesimlerde ise karasal iklim görülür. Yıllık yağış
ortalaması 600-700 mm civarında, sıcaklık ortalaması ise 15-16 0C’dir.
En fazla yağışı kış aylarında (Aralık, Ocak, Şubat) almaktadır. Yaz ayları
(Haziran, Temmuz, Ağustos) ise en kurak aylarıdır. Trakya bölgesinde karasal
iklim görülür ve bitki örtüsü bozkırdır. Kocaeli platosunda bozulmuş Karadeniz
iklimi görülür. Yazları Karadeniz’den daha sıcak, kışları ise daha soğuktur. Karadeniz kıyısı boyunca
ormanlarla kaplıdır. Güney Marmara da ise kışların ılık geçmesine bağlı olarak
zeytin yetiştiriciliği yaygınlaşırken yazların sıcak ve kurak olması pamuk
üretimini teşvik etmektedir. Bölgede farklı iklimlerin görülmesi sonucunda bitki
örtüsü ile tarım ürünleri oldukça çeşitlenmiştir. Kuzey Marmara bölgesinde
Karadeniz ikliminin etkisinden dolayı orman, güney Marmara da Akdeniz ikilimi
etkili olduğundan Maki bitki örtüsü, Ergene bölümünde karasal iklimin
etkilediği bozkır bitki örtüsü görülür. Ülkedeki ormanların %13’ü Marmara
bölgesindedir. Bölgede hâkim rüzgârlar genelde kuzey ve kuzeydoğu yönlerinden
eser. Ormanlar bakımından 3. Sırada yer alır.
Dağları: Ortalama
yükseltinin en az olduğu Marmara bölgesinde yeryüzü şekilleri engebeli yapıya
sahip değildir. Yer şekilleri sade olduğundan ulaşım oldukça kolay
sağlanmaktadır. Edirne ilinde her hangi bir dağ yoktur. En yüksek dağı 2.543
metre yüksekliğindeki Uludağ’dır. Yıldız dağları, Koru dağları, Kapıdağ, Samanlı
dağları, Biga dağları, Domaniç dağı, Koru dağı, Armutçuk dağı, Işıklar dağı,
Elmacık dağı, Kazdağı bölgenin diğer önemli dağlarıdır.
Akarsuları:
Sakarya, Meriç, Ergene, Susurluk, Gönen, Susurluk ve Biga çayı başlıca
akarsulardır.
Ovaları: Ortalama
yükseltinin az olduğu bölgenin önemli bir kısmı ovalar ve platolardan
oluşmuştur. Pamukova, Karacabey,
Mustafa Kemalpaşa, Adapazarı, Balıkesir ve Gönen ovaları tektonik kökenli
ovalardır. Bursa ovası dağ eteği ovası, Adapazarı ovası ise taban seviyesi
ovası özelliği taşımaktadır. Kıyı kesimlerde akıntı ve derinlikten dolayı delta
ovaları fazla oluşmamıştır.
Gölleri: Marmara
bölgesinde irili ufaklı birçok doğal ve yapay göl bulunmaktadır. Bunlardan
Büyükçekmece gölü, Küçükçekmece gölü, Sapanca gölü, Manyas gölü, Durusu gölü,
İznik gölü ve Ulubat gölü tatlı su gölleridir.
Kıyıları:
Karadeniz ve Kuzey Marmara kıyılarında çok fazla yalıyarlar (falez) olduğundan
fazla girintili/çıkıntılı değildir. Güney Marmara kıyıları ise
girintili/çıkıntılıdır.
Körfezleri:
İzmit körfezi, Erdek, Gemlik ve Saroz körfezleri başlıca körfezleridir.
Adaları:
Gökçeada, Bozcaada, İmralı, Marmara adaları ve İstanbul adaları başlıca
adalarıdır. Bunların yanında İstanbul ve Çanakkale boğazları ise Ria Tipi
kıyılarıdır. Yarımadalar; Gelibolu, Biga, Kapıdağ, Armutlu,
Çatalca-Kocaeli’dir. Kapıdağ yarımadası Tombolo’dur.
Bölgenin nüfusu 2000 sayımına göre 17.365.027
kişi ile Türkiye nüfus ortalamasının çok üstündedir. Kentsel nüfusun en fazla
olduğu bölgemizdir. En fazla iç göç alan bölgemizdir. Nüfus büyük bir çoğunluğu Çatalca-Kocaeli
bölümünde yoğunlaşmış olup en fazla nüfusa sahip il ise İstanbul’dur.(2000
sayımına göre İstanbul nüfusu 10.018.735 kişi) Nüfus yoğunluğu en az olduğu
yerler ise Yıldız dağları bölümü, Biga yarımadası ve Saroz körfezi
çevreleridir. Nüfusun büyük bir bölümü (% 85 civarı) kentlerde özellikle
İstanbul da yaşamaktadır. Kırsal nüfus oran ise % 15,7 civarındadır.
Tarım: Bölgede
iklim çeşitliliğine bağlı olarak yetiştirilen ürünlerde oldukça çeşitlidir.
Fazla engebeli olmayan bölgede arazinin düz olması nedeni ekili alan oldukça
fazla ve makineli tarım yaygındır. Bölgede tarımın gelişmesinin en önemli
sebepleri; sulamanın yaygın olması, ulaşımın kolay olması ve nüfus yoğunluğunun
fazla olmasıdır. Yüzölçümüne göre ekili alanları en fazla olan bölgemiz yine de
ihtiyacı karşılamak için diğer bölgelerden tarım ürünü satın almaktadır.
Meyvecilik:
Bursa ve çevresinde şeftali, elma, armut, kiraz, kestane ve çilek
yetiştiriciliği oldukça gelişmiştir.
Zeytin:
Akdeniz iklimi etkisinde kalan güney Marmara kıyılarında özellikle Gemlik
bölgesinde zeytin yetiştiriciliği yaygındır. Ülkemizde en kaliteli sofralık
zeytin Gemlik te üretilmektedir.
Ayçiçeği: Türkiye
de yetiştirilen ayçiçeğinin %77’si Trakya’nın iç kısımlarda Ergene havzasında
yetiştirilir.
Şekerpancarı:
Sulanabilen arazilerin bulunduğu Adapazarı, Susurluk ve Alpullu çevrelerinde
yetiştirilir.
Buğday:
Bölgenin hemen her yerinde buğday üretim yapılmaktadır. Endüstri bitkileri ile
münavebe edilerek hem sulu hem de kuru alanlarda buğday tarımı yapılmaktadır.
Tütün:
Adapazarı yöresinde kaliteli tütünle yetiştirilmekle birlikte, Balıkesir,
İzmit, Adapazarı ve Çanakkale başta olmak üzere bölgenin birçok yerinde tütün
üretimi yapılmaktadır.
Pamuk:
Bölgenin güney kesimlerinde özellikle yaz yağışlarının az olduğu Balıkesir
çevresinde yetiştirilir.
Mısır:
Özellikle Trakya ve Doğu Marmara bölümünde yetiştirilir.
Pirinç:
Türkiye de pirincin yaklaşık %42’sinin üretildiği Marmara bölgesinde özellikle
Ergene bölümü ile Meriç ırmağı çevresinde yetiştirilmektedir.
Keten:
Kocaeli ve çevresinde yetiştirilmektedir.
Hayvancılık:
Yer şekillerinin düz olması, makineli tarımın yaygın olması ve iklim
koşulları gibi nedenlerle bölgede otlak ve meralar daraldığından ahır
hayvancılığı ve besicilik yaygınlaşmıştır.
Hayvancılığın gelişmesinin diğer bir nedeni de tüketici nüfusun fazla
olması ve pazarlama sorununun bulunmayışıdır. Kırsal kesimlerde arıcılık,
İstanbul çevrelerinde ise kümes hayvancılığı oldukça gelişmiştir. Balıkların
sıcak denizlerden soğuk denizlere, soğuk denizlerden sıcak denizlere geçmek
için boğazların kullanılması nedeni ile İstanbul ve Çanakkale boğazlarında ise
balıkçılığı geliştirmiştir. Bursa ve Bilecik’te ipek böcekçiliği yapılmaktadır.
Ormancılık:
Uludağ
çevresinde, Yıldız dağlarının kuzey yamaçları ile Samanlı dağlarında gür
ormanlar bulunmaktadır. Karadeniz kıyılarında bulunan meşe ormanlarından yakacak
odun üretimine, Yıldız dağları ile Güney
Marmara bölümünde ise kereste üretimine elverişli ormanlar yer almaktadır.
Marmara
Bölgesinin Yer Altı Zenginlikleri:
Mermer: Marmara
adası ve Bilecik’te mermer yatakları vardır.
Bor
Mineralleri: Bigadiç, Susurluk, Balıkesir ve Bursa’dan çıkartılmaktadır.
Demir: Koceli, Sakarya Çamdağı çevresinde
Doğalgaz: Kırklareli
Hamitabat çevresinde
Linyit: Saray
(Tekirdağ), Çan (Çanakkale) Durusu (İstanbul) çevrelerinde
Volfram
(Tungsten): Uludağ/Bursa, Demirköy/Kırklareli
Barit: Lapseki/Çanakkale
Krom:
Bursa
Magnezyum:
Bilecik
Sanayi:
Ulaşımın kolay olması, hammadde temininin kolay
olması, iş gücünün fazla olması, tüketici nüfusun fazla olması, pazarlamanın
kolay olması gibi sebeplerle bölge ekonomik açıdan en gelişmiş bölgemizdir.
Demir-çelik ve orman ürünleri sanayi dışında tüm sanayi alanlarında Türkiye
birincisidir. Milli gelirin %20’si,
sanayi üretiminin ise1’3’ü Marmara bölgesinden karşılanır. Enerji üretimi en
az, tüketimi ise en yüksek bölgemizdir. Ülkemizdeki en büyük sanayi potansiyeli
İstanbul, Kocaeli ve Adapazarı’nda yer almaktadır. En gelişmiş ithalat
limanımız İstanbul’dadır. Devlete ödenen gelir vergisinin İstanbul ve
çevresinden sağlanmaktadır. Çeşitli ticaret merkezleri, imalat sanayiinin
önemli bir bölümü, bankacılık, eğitim ve sağlık kuruluşları da İstanbul’da yer
almaktadır.
Bursa’da otomotiv, dokumacılık ve konserve
sanayi,
İzmit’te kağıt sanayi, petro-kimya ve İpraş
rafinerisi,
İzmit’te İpraş,
Tekirdağ da tuğla
Ambarlı (İstanbul)da doğalgaz, fuel oil,
Hamitabat ve Bursa’da Doğalgaz,
Kırklareli ve Orhaneli’de termik santraller
vardır.
Yer şekillerinin sade olması ve yükseltinin az
olması bölgede ulaşımı kolaylaştırmıştır. Asya ile Avrupa’yı birbirine bağlayan
en kısa demir ve karayolları bu bölgeden geçmektedir. İstanbul (kara, hava,
demir, deniz) bütün yolların kesiştiği noktada yer alması bakımından turizm ve
ticaretin gelişmesinde önemli rol oynamıştır. Önemli yolların geçtiği diğer
merkezler ise Bursa ve Edirne’dir. Tekirdağ ile İzmit (Kocaeli) deniz
ticaretinin gelişmesinde rol oynayan önemli liman kentleridir. Karadeniz
ülkelerini Akdeniz’ e bağlayan deniz yollarının bu bölgeden geçmesi bölgenin
sanayi, ticaret ve turizm gibi her alanda gelişip zenginleşmesine dolayısıyla
nüfus yoğunluğunun artmasına neden olmuştur.
Marmara bölgesi doğal güzellikleri, tarihi ve
kültürel zenginlikleri ile turizm açısından büyük önem taşımaktadır. En çok
turizm geliri elde edilen bölgemizdir. Türkiye deki turizm gelirlerinin
yarısına yakını Marmara bölgesinden sağlanmaktadır. Bölgede başta kültür
turizmi olmak üzere, tarih, kaplıca, kış turizmi ve kongre turizmi oldukça
gelişmiştir.
İstanbul tarihi, turistik ve kültürel özellikleri
ile yerli ve yabancı turistlerin en çok tercih ettikleri şehirdir. Sürekli
olarak yapılan kültür-sanat etkinlikleri, fuar ve kongreler ise bölgeye turist
akımına neden olmaktadır. İstanbul da Sultanahmet, Süleymaniye, Ayasofya,
Topkapı Müzesi, Dolmabahçe Sarayı, Kapalı Çarşı en fazla turist ağırlayan
yerlerdir.
Bursa da kaplıcalar ve Uludağ da kış
sporları, Balıkesir de Kuş Cenneti ve
bölgede bulunan birçok ada ve kıyılar bölgeyi turizm cenneti yapmıştır.
Roma, Bizans ve Osmanlı imparatorluklarına
başkentlik yapmış olan İstanbul başta olmak üzere Marmara bölgesi tarihi
eserler bakımından çok zengindir. Bunlardan bazıları;
İstanbul:
Rumeli Hisarı, Topkapı Sarayı, Dolmabahçe Sarayı, Yerebatan Sarayı, Ayasofya,
Kapalı Çarşı, Mısır Çarşısı, Roma, Bizans ve Osmanlı imparatorluklarının
izlerini taşıyan sanat eserlerinin yer aldığı açık hava müzesi, sayıları
500’den fazla olan camiler (bunlardan bir kaçı Sultanahmet, Selimiye,
Süleymaniye, Mimar Sinan Camiileri), müzeler ve anıtlar (bazıları Arkeoloji
müzeleri, Atatürk müzesi, Sanayi müzesi, Deniz müzesi, Kız Kulesi, Galata
Kulesi, Rumeli Hisarı, Anadolu Hisarı ve İstanbul Surları), Aynalıkavak Kasrı,
Hidiv Kasrı, istanbul’un tarihi
değerlerinden yalnızca birkaçıdır.
Edirne:
Selimiye Camii
Çanakkale:
Truva Atı, Behramkale, Athena Tapınağı
Bursa:
Ulucamii, Yeşil Türbe,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder