1. Türkiye’nin
Güney Doğusunda yer alır.
2. Orta
Fırat Bölümü ve Dicle Bölümü olmak üzere iki bölümden oluşur.
3. Orta
Fırat Bölümünde Akdeniz iklimi, Dicle Bölümünde karasal iklim hâkimdir.
4. En
yağışlı mevsim kış, en kurak mevsim yazdır.
5. Aşırı
buharlaşma nedeni ile kuraklığın en fazla olduğu bölgedir.
6. Güneydoğudan
esen samyeli tarımı olumsuz etkiler.
7. Doğal
bitki örtüsü doğuda bozkır, batıda makidir.
8. Ormanları
azdır.
9. Gap'ın
giriş kapısıdır.
10. Güney Doğu
Anadolu Bölgesi ova ve platolarla kaplıdır.
11. Yer
şekilleri bakımından oldukça sade olan bölge Türkiye’nin en düzlük
bölgelerinden biridir.
12. Yüzölçümü
bakımından en küçük bölgemizdir.
13. Bölgenin
kuzeyinde Torosların güney yamaçları ile ikinci kıvrımlı dağ kuşağı
uzanmaktadır.
14. Bölgenin
ortasında sönmüş volkanik dağ olan Karacadağ vardır.
15. Kuzeyden
güneye doğru gidildikçe yükseltisi azalır. En yüksek yerleri Diyarbakır havzası
ve Mardin eşiğidir.
16. İç
kesimlerde iklim karasaldır.
17. Ovaları
Harran, Suruç, Ceylanpınar ve Birecik’tir.
18. Platoları
Gaziantep, Şanlıurfa ve Adıyaman’dır.
19. Tarım
alanları geniş ve verimli olmakla beraber kuraklık ve sulama problemi vardır.
20. Diyarbakır
havzası verimli ovalara sahiptir.
21. Karacadağ’ın
doğusu daha engebelidir.
22. Bölgede
Fırat ve Dicle önemli akarsularıdır.
23. Atatürk
barajı bu bölümdedir. Diğer barajları ise Kral Kızı, Birecik, Deve Geçidi,
Ilısu v Batman’dır. Doğal gölü yoktur.
24. Gaziantep
ekonomik yönden çevre illerini etkisi altına alır.
25. Ekonominin
temeli tarım ve hayvancılığı dayanır.
26. En önemli
tarım ürünü Antep Fıstığıdır. Kırmızı mercimek, karpuz pamuk, tütün ve üzüm
üretiminde de önemli paya sahiptir.
27. Madenler
bakımından zengindir. Petrol (Adıyaman, Batman, Diyarbakır, Mardin, Siirt),
Batmanda rafineri, Fosfat (Mazıdağı), Cizre-Silopi (Linyit) ve Irak ve Türkiye’nin
petrol boru hatları bu bölgeden geçmektedir.
28. Nüfusu 4.5
milyondur. Nüfusun çoğu batı kesimde toplanmıştır. Yüzölçümü küçük olduğundan
nüfus yoğunluğu Türkiye ortalamasının üstündedir.
29. Nüfus dağ
eteklerinde toplanmıştır.
30. Yazları
serin tuttuğu için kerpiç evler tercih edilir.
31. Küçükbaş
hayvancılık, dokumacılık ve ihracat gelişmiştir.
32. Yer
şekilleri sade bir yapı gösterdiğinden ulaşım oldukça gelişmiştir.
Yurdumuzun güneydoğusunda bulunan bölge en küçük bölgemizdir.
59.176 km2’ yüzölçümü ile ülke topraklarının yaklaşık %8’lik kısmını
kaplamaktadır. Güneydoğu Torosların eteklerinden başlayarak güneyde Suriye
sınırına kadar uzanır. Akdeniz Bölgesi ve Doğu Anadolu Bölgesi ile komşu olan
bölge güneyde ise Suriye ve Irak sınır komşusudur. İç Anadolu Bölgesi ile komşu
olmayan tek bölgemizdir. Bölge ova ve platolarla kaplıdır. Yaz sıcaklığı ve
buharlaşmanın en fazla olduğu bölgedir. Atatürk barajı bu bölgededir.
Karacadağ’ın doğusunda Dicle, batısında ise Orta Fırat Bölümü olmak üzere iki
bölüme ayrılır. Güney Doğu Anadolu Bölgesinin Bölümleri:
1- Dicle
Bölümü: Yer şekilleri bakımından sade bir özellik
gösteren bölümün Diyarbakır Havzası, Karacadağ Volkan Kütlesi ve Mardin-Midyat
Eşiği başlıca yer şekilleridir. Dicle Nehri ve kollarının geçtiği yerlerde
500-1000 m yükseltiye sahip plato ve ovalar oluşmuştur. Yıllık ortalama yağış
miktarı 500 mm civarındadır. Yüksek sıcaklığın etkisiyle meydana gelen aşırı
buharlaşma yaz kuraklığına neden olmaktadır. Bitki örtüsü bozkırdır. Karasal
iklim görülür. Tarım ürünleri ise tahıllar, pamuk ve mercimektir. Torosların
çevresinde meyvecilik ve üzüm yetiştiriciliği yapılmaktadır. Nüfus yoğunluğu
Türkiye ortalamasının altındadır. Nüfusun büyük bir bölümü Diyarbakır Havzası
ile Mardin-Midyat Eşiğinde toplanmıştır. Ekonomisi tarım ve hayvancılığa
dayanır. En önemli şehri Diyarbakır’dır. En önemli yer altı zenginliği ise
Diyarbakır, Batman ve Siirt’te çıkarılan petroldür. Yıllık 3 milyon ton üretim
yapılmaktadır.
2- Orta Fırat
Bölümü: Fırat Nehri ve kollarının ikiye ayırdığı Gaziantep
ve Şanlıurfa platoları önemli bir yer kaplar. Tortul ve volkanik taşlardan
meydana gelen platoların ortalama yükseltisi 500-1000 metre arasındadır.
Bölümde yazları sıcak ve kurak, kışları ise serin ve yağışlı geçen Akdeniz
iklimi görülür. En gelişmiş şehri Gaziantep’tir. Halk geçimini tarım ve
hayvancılıktan sağlar. Yetiştirilen önemli tarım ürünleri antepfıstığı,
tahıllar, mercimek, bahçecilik ve üzüm, pamuk, susam ve çeltiktir.
Akdeniz ve Karadeniz iklimlerinin geçiş alanıdır.
Orta Fırat Bölümünde Akdeniz, Dicle Bölümünde Karasal iklim görülür. Aşırı
sıcak ve buharlaşmaya bağlı olarak kuraklık oldukça fazladır. Güneyden esen
samyeli tarım faaliyetlerini olumsuz etkiler. Bitki örtüsü doğuda bozkır,
batıda makidir. Yıllık ortalama yağış miktarı ise kuzeyde 750 mm, güneyde ise
300 mm civarındadır. Yağışların yetersizliği nedeni ile orman alanları azdır.
Dağları: Karacadağ,
Mazı Dağı, Mardin Eşiği ve bölgenin kuzeyinde yer alan Güneydoğu Toroslardır.
Platoları:
Adıyaman, Gaziantep, Şanlıurfa, Diyarbakır platolarıdır.
Akarsuları:
Dicle ve Fırat önemli akarsularıdır. Ayrıca Dicle’nin kolları olan Botan,
Garzan ve Batman ile Fıratın kolları olan Göksu ve Nizip akarsuları vardır.
Ovaları: Altınbaşak,
Suruç, Viranşehir, Ceylanpınar ovalarıdır.
Gölleri: Keban
Baraj Gölü (Elazığ), Karakaya Baraj Gölü (Malatya-Elazığ), Atatürk Baraj Gölü
(Adıyaman-Şanlıurfa), Birecik Baraj Gölü (Birecik), Karkamış Baraj Gölü
(Karkamış) ve Ilısu Baraj Gölüdür. Bölgenin doğal gölü yoktur.
2000 sayımına göre bölge nüfusu 6.608.619
kişidir. Bölgede km2ye 88 kişi ile nüfus yoğunluğu ülke
ortalamasının üstündedir. Kentsel nüfus oranı (%62,29)kırsal nüfusu oranı
(%38,71) na görü yüksektir. İklim ve yeryüzü (toprak) şekillerinin elverişli
olması nedeni ile nüfus daha çok bölgenin Antep yöresi, Torosların güney
etekleri ve akarsu boylarında toplanmıştır. Türkiye nüfusunun %8’i bu bölgede
yaşamaktadır.
Tarım: Bölge ekili-dikili alan bakımından 4. Sırada yer
alır. Türkiye ortalamasının üstündedir. Tarımda en önemli sorun sulama ve
kuraklıktır. En çok üretilen ürünler antepfıstığı, üzüm, pamuk, karpuz, kırmızı
mercimek, susam, nohut, buğday ve arpadır. Bölgede üretilen üzümler yaş olarak
tüketildiği gibi pestil, pekmez ve içki yapımında kullanılmaktadır. Güneydoğu
Anadolu Projesi (GAP) nin büyük oranda tamamlanması ve sulama olanaklarının
artmasına bağlı olarak nadasa bırakma azalmış, tarımsal üretim ve ürün
çeşitliliği hızla artmaya başlamıştır. Yer şekillerinin sade bir yapı
göstermesi makinalı tarımı yaygınlaştırmıştır.
Antep
Fıstığı: Bölgenin karakteristik ürünüdür. Ülke üretiminin %90’ı bu bölgede
üretilmektedir. Üretimin önemli bir kısmı Şanlıurfa ve Siirt’ten
sağlanmaktadır.
Buğday/Arpa:
Bölgedeki tarım alanlarının yarısından fazlasına buğday ve arpa ekilmektedir.
En fazla Şanlıurfa, Diyarbakır, Siirt, Adıyaman’da yetiştirilir.
Pamuk:
Bölgenin en fazla ekilen endüstri bitkisidir. Sulama imkanı olan Gaziantep ve
Akçakale’de yetiştirilir.
Susam:
Az bir alanda ancak bölge için önem taşıyacak düzeyde yetiştirilir.
Kırmızı
Mercimek: Ülke üretiminin tamamına yakını ve en çok Şanlıurfa ve Gaziantep
çevrelerinde yetiştirilir.
Çeltik:
Siverek’te yetiştirilmektedir.
Sebze:
Sulanabilen alanlarda domates, biber, patlıcan gibi sebze yetiştiriciliği
yapılmaktadır.
Üzüm: Gaziantep
ve çevresinde yetiştirilir.
Zeytin:
Gaziantep, Kilis ve İslahiye çevrelerinde yetiştirilir.
Tütün:
Adıyaman ve Batman çevrelerinde yetiştirilir.
Meyvecilik:
Özellikle Diyarbakır ve çevresinde karpuz yetiştiriciliği oldukça
gelişmiştir.
Hayvancılık:
Bölgede küçükbaş hayvancılık yaygındır. Canlı hayvan ticaretinde koyun
önemli bir yere sahiptir. Siirt ve Mardin çevrelerinde tiftik keçisi
yetiştirilir. Türkiyenin en iyi atları da Şanlıurfa’da yetiştirilir.
Ormancılık:
Kuraklık nedeni ile bölgede ormancılık gelişmemiştir. Orman bakımından
fakir bir bölgemizdir. Sadece Torosların eteklerinde cılız ormanlar görülür.
Bölgede çıkarılan yer altı kaynaklarının en
önemlisi petroldür. Ülkemizde çıkarılan petrolün tamamına yakını bu bölgede
çıkarılır. Yıllık 3 milyon ton petrol üretilir. (Ülke tüketeminin 1’7’si) Diğer
yer altı kaynakları ise linyit, doğalgaz ve fosfattır.
Petrol:
Siirt, Batman, Diyarbakır ve Adıyaman’dan çıkarılır.
Linyit:
Adıyaman, Cizre ve Silopi çevrelerinden çıkarılır.Fosfat: Mardin, Mazıdağı çevrelerinden çıkarılır. Adıyaman, Bitlis ve Bingöl’de de fosfat yatakları vardır.
Doğalgaz: Nusaybin çevrelerinde
Manganez: Kilis’te çıkarılır.
Endüstri:Gaziantep ili dışında bölgede endüstri fazla
gelişmemiştir. Bölgenin sanayi alanları petrol ve tarım ürünlerine dayalıdır.
Başlıca sanayi alanları ise;
Dokuma Fabrikaları: Diyarbakır, Gaziantep, Siirt, Şanlıurfa,
Et kombinaları: Şanlıurfa, Mardin, Diyarbakır
Yem fabrikaları: Siirt, Mardin, Şanlıurfa
Petrol Rafinerisi: Batman
Peynir ve Tereyağı: Siverek
Zeytinyağı: Nizip
Gıda sanayi: Diyarbakır
Çimento: Gaziantep, Şanlıurfa
Giyim: Gaziantep
İçki: Gaziantep, Şanlıurfa
Kimya: Gaziantep
Tarım Aletleri: Şanlıurfa
Yapağı: Şanlıurfa
Bölgede yer şekillerinin sade olması ve sıra
dağların olmaması ulaşımı kolaylaştırmasına karşın Güneydoğu Toroslar, İç Anadolu
ve Doğu Anadolu Bölgeleri ile ulaşımın sağlanmasını engellemektedir. Bölge
dışında E-5 karayoluna bağlanan E-24 karayolu Gaziantep, Şanlıurfa, Kızıltepe,
Silopi üzerinden geçerek ülke ihracatının önemli kısmının yapıldığı Habur Sınır
Kapısına ulaşım sağlar.
Bölgedeki iki demiryolu hattından biri Kurtalan-Diyabakır-Gaziantep
üzerinden Doğu ve İç Anadolu ile bağlantıyı sağlar. Diğeri Adana-Gaziantep
üzerinden geçerek Nusaybin’e ulaşır. Güneydoğu Anadolu’daki demiryolu hattında
çoğunlukla tarımsal ürün ve maden taşınır. Irak ve Suriye’ye bağlanan önemli
yollar da bölgeden geçmektedir.
Gaziantep, Diyarbakır ve Batman’da hava alanları
vardır.
Diyarbakır’da tarihi surlar, Arkeoloji ve Atatürk
müzeleri, Hasankeyf, Nemrut Dağındaki Kommagene Krallığı tarafından yapılan
anıt mezarlardan oluşan açık hava müzesi, Peygamberler şehri Şanlıurfa’da
Balıklı Göl, Tarihi Harran Üniversitesi, Harran evleri, Mardin evleri gibi tarihi
ve turistik açıdan turistlerin ilgisini çekebilecek pek çok merkezi içinde
bulunduran bölge turizm potansiyeli bakımından oldukça zengindir.
Arkeoloji Müzesi (Gaziantep), Yesemek Açık Hava
Müzesi (Gaziantep), Balıklıgöl (Şanlıurfa), Nemrut (Adıyaman), Müze haline
getirilen Ziya GÖKALP’in evi (Diyarbakır), Süryani Evi (Midyat/Mardin),
Kasimiye Medresesi (Mardin) bölgenin önemli tarihi yerlerdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder