1. Doğu
Anadolu Bölgesi Türkiye’nin doğusunda yer alır.
2. Yüz
ölçümü bakımından ülkemizin %21’ini kaplamakta olup en büyük bölgemizdir.
3. Bölgenin
bölümleri; Yukarı Fırat Bölümü, Erzurum - Kars Bölümü, Yukarı Murat - Van
Bölümü ve Hakkâri Bölümü’dür.
4. Ortalama
yükseltisi en fazla olan bölgedir.
5. Türkiye’nin
çatısı olarak adlandırılır.
6. En
alçak yeri Iğdır ovasıdır.
7. Dağlar
doğu batı yönünde uzanır, dağlar arasında çöküntü ovaları yer alır.
8. Erzurum
ovası 1800 metre, Yüksekova 2200 metre yükseltiye sahiptir.
9. Türkiye’nin
en yüksek dağı olan Ağrı Dağı ve en büyük gölü olan Van Gölü bu bölgede
bulunur.
10. Ormanlar
bakımından 5. Sıradadır.
11. Platolar ve
yüksek yaylalar oldukça fazladır.
12. Dicle ve
Fırat bu bölgede yer alır.
13. Yükseltiden
dolayı sıcaklıklar düşüktür.
14. Kış mevsimi
oldukça soğuk ve uzundur. Sıcaklık -40oC’ye kadar düşer. Yazları ise
sıcak ve kısa olup karasallık hâkimdir.
15. En düşük
sıcaklık, en fazla kar yağışı ve en fazla don olayı bu bölgede görülür.
16. Doğal bitki
örtüsü steptir. Yağışların azlığından dolayı çayır daha fazla görülür.
17. Keban ve
Karakaya baraj gölleri Doğu Anadolu Bölgesindedir.
18. Bölgede
nüfus azdır. Nüfus daha çok çöküntü hendeklerindeki ovalarda toplanmıştır.
19. Toplu
yerleşme görülür. Kırsal nüfus çoktur. Şehirleşme düşüktür. Nüfus yoğunluğu
bakımından sonuncu sıradadır.
20. Bölgede
halk geçimini hayvancılık başta olmak üzere tarımdan sağlar.
21. Erzurum,
Elazığ ve Malatya en büyük yerleşim birimleridir.
22. Malatya
kayısı üretiminde birinci sıradadır.
23. Yer altı
kaynakları bakımından en zengin bölgemizdir.
24. Bölgenin
turizm gelirleri az ve ulaşımı kötüdür.
25. Bölgenin
Türkiye ekonomisine en önemli katkısı hayvancılıktır.
26. Küçükbaş
hayvanların %21’i, büyükbaş hayvanların %25’ Doğu Anadolu Bölgesinde
yetiştirilir.
27. Yurdun en
tenha ve en geri kalmış bölgesidir.
Türkiye'nin
doğusunda yer alır. Yüzölçümü bakımından 164.000 km2 ile Türkiye
topraklarının %21’ini kaplar ve en büyük bölgemizdir. Karadeniz, İç Anadolu,
Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu bölgeleri ile komşudur. Ayrıca Gürcistan,
Ermenistan, Nahçivan, Irak ve İran’a sınırı vardır. Kuzey-güney yönünde en
geniş alan kaplayan ve ortalama yükseltisi en fazla olan bölgemizdir (2000-2200
m). Bölgenin en alçak yeri Iğdır ovası (850 m) dır. Erzurum Ovası 1800 m,
Yüksekova ise 2200 m. yükseltiye sahiptir. Bölgenin dağları ise doğu-batı
doğrultusunda ve üç sıra halinde uzanırlar. Ağrı Dağı Türkiye’nin en yüksek (5.137 m) yeridir. Dağlar arasında çöküntü ovaları vardır. Plato
ve yaylalar oldukça fazladır. Yeryüzü şekilleri ve iklim özelliklerine bağlı
olarak bölgede tarımsal ürün çeşitliliği azdır. Bölgenin temel ekonomik
faaliyeti ise hayvancılıktır. Doğu Anadolu Bölgesi'nin Bölümleri; Yukarı Fırat
Bölümü, Erzurum - Kars Bölümü, Yukarı Murat - Van Bölümü, Hakkari Bölümüdür.
Diğer
bölümlere göre yükseltisinin az olması ve etrafındaki yüksek dağ sıralarından
dolayı yağışlar daha azdır. İklimi diğer bölümler kadar sert değil, kışlar daha
kısa ve yazları sıcaktır. Bitki örtüsü bozkırdır. Tarım alanlarının daha fazla olması
ve sanayinin gelişmesine bağlı olarak nüfus yoğunluğu da diğer bölümlerden
fazladır. Bu bölümde tarım ürünleri de çeşitlenmiştir. Malatya ovası ve
çevresinde en önemli ürün kayısıdır. Bölümde ayrıca arpa, buğday, pamuk,
baklagiller, çeşitli meyve ve sebze üretimi yapılmaktadır.
2- Erzurum - Kars Bölümü: Doğu Anadolu
Bölgesinin kuzeydoğusunu oluşturur. Türkiye’nin en yüksek bölümüdür.
Türkiye’nin çatısı olarak adlandırılır. Yüksek plato ve ovalar ile yüksekliği
3000 metreyi geçen dağlardan oluşmuştur. Ardahan platosu, Allahüekber dağları,
Erzurum-Kars platosu, Aras vadisi ve Iğdır Ovası bu bölümde yer almaktadır.
Yükseltinin
fazla olması ve denizden uzaklığı nedeni ile yaz-kış sıcaklık ortalamasının en
düşük olduğu bölümdür. Bölümde yazlar kısa ve serin, kışlar ise uzun ve sert
geçer. Kar yağışı uzun sürer. Sıcaklık -40oC’nin altına düşer. Nüfus
yoğunluğu azdır. Göç veren bir bölümdür.
Önemli şehirleri Erzurum, Kars, Ardahan ve Iğdır’dır. Ekonomisi tarım ve
hayvancılığa dayanır. En çok sığır ve
koyun yetiştirilen bölüm olup Türkiye’nin en önemli hayvan pazarlarından
biridir.
4- Hakkari Bölümü: Bölgenin
güneydoğusunu oluşturan bölüm ülkemizin en dağlık bölümlerinden biridir.
Ortalama yükseltisi fazladır. Tek ovası Yüksekova’dır. (2200 m) Bölümün dağlık
olması, derin vadilerle parçalara ayrılması ve kışların uzun/karlı geçmesi
ulaşımı oldukça zorlaştırmıştır. Dağ zirvelerinde yazları bile erimeyen bölümde
şiddetli karasal iklim hakimdir. Bitki örtüsü bozkır ve dağ çayırlarıdır. Yer
şekillerinin engebeli olması, elverişsiz hava koşulları ve tarım alanlarının
azlığı gibi nedenlerle nüfus yoğunluğu az ve ülkemizin en tenha bölümüdür.
Büyükbaş ve küçükbaş hayvancılık yanında arıcılık ta yaygınlaşmıştır. Bölümde
sanayi de gelişmemiştir.
Bölgenin dağlık olması, denize uzak olması,
dağların yüksek olması gibi nedenler iklimi olumsuz etkilemiştir. Bölgede
karasal iklim görülmekte olup, kışları uzun, soğuk ve karlı, yazları ise kısa
ve sıcak geçmektedir. Sıcaklık -40oC’ye kadar düşer. En düşük
sıcaklık, en fazla kar yağışı ve en fazla don olayı bu bölgede görülür. Bölgenin
çok geniş olması ve yükseklik farklılıklarına bağlı olarak iklim özellikleri de
farklılaşmıştır. Van Gölünün etkisi ile Van ve çevresinde iklim
ılımanlaşmıştır. Erzurum-Kars Bölümü kışları en soğuk geçen bölümdür. Bitki
örtüsü ise bölgenin havzalarında ve ovalarında bozkırlar yaygındır. Yağışların azlığından dolayı çayır daha fazla
görülür.
Nüfus yoğunluğu en az olan bölgemizdir. Bunun
nedeni bölge yüzölçümünün geniş ve nüfus miktarının az almasıdır. İş
imkanlarının sınırlı olması nedeni ile sürekli göç veren bir bölgemizdir. Nüfus
bölgenin güney ve kuzeyindeki çöküntü ovalarında toplanmıştır. Kırsal nüfus
şehir nüfusundan fazladır. Kırsal yerleşim alanları küçük ve dağınık birimler
halinde dağ etekleri ve vadi boylarına dağılmıştır.
Dağları: Bölgede dağlar üç sıra halinde uzanır.
Güneyde Güneydoğu Toroslar ve Buzul Dağları, Ortada Mercan Dağları, Karasu,
Munzur Dağı ve Palandöken, Kuzeyde ise Çimen, Kop, Allahüekber ve Yalnızçam
dağları şeklindedir. Ayrıca Ağrı Dağı, Süphan, Tendürek ve Nemrut dağları da
volkanik dağlarıdır.
Ovaları:
Erzurum, Elazığ, Malatya, Elbistan, Bingöl, Muş, Erzincan, Tercan, Iğdır,
Kağızman ve Pasinler ovalarıdır.
Platoları:
Erzurum, Kars ve Ardahan platolarıdır.
Akarsuları:
Dicle, Fırat, Aras ve Kura’dır.
Gölleri: Van
Gölü, Hazar Gölü ve Çıldır Gölü’dür.
Doğu Anadolu Bölgesi ülkemizin en dağlık ve
engebeli bölgesi olduğu için tarım alanları azdır. Ayrıca iklim özelliklerine
bağlı olarak ta tarım ürünlerinde çeşitlenme azalmıştır. Bu durum bölgede
tarımın gelişmesini engellemesine rağmen (sanayi gelişmediği için) halkın
çoğunluğu geçimini tarım ve hayvancılıkla sağlamaktadır. Bölgede sıcaklıkların
düşük olması nedeniyle tarım ürünleri geç olgunlaşmakta ve sebze üretimini
olumsuz etkilemektedir. En fazla üretilen ürünler buğday ve arpadır.
Ancak iklim koşullarının elverişsiz olması tarım
ürünlerindeki çeşitliliği azaltmış, yer
şekillerinin engebeli olması tarım alanlarının küçük olmasına neden olduğundan
tarımsal üretim olumsuz etkilenmiştir. Bölgede halk geçimini daha çok büyükbaş
ve küçükbaş hayvancılık yaparak sağlamaktadır.
Hayvancılık:
Yer yüzü şekilleri ve iklim özellikleri gibi nedenlerle tarımsal
faaliyetlerin azlığı ile otlak ve meraların fazla olması hayvancılık
faaliyetlerinin artmasına neden olmuştur. Hayvancılıkta geleneksel yöntemlerin
kullanılması ürün miktarını azalmasına karşın büyükbaş ve küçükbaş hayvancılık
oldukça gelişmiştir. Bölge hayvancılık bakımından ülke ekonomisine önemli katkı
sağlamaktadır. Ayrıca arıcılık (bal üretimi) da bölgenin önemli geçim
kaynaklarındandır.
Ormancılık:
Dağ çayırları meşe ve sarıçam ormanları dağların genel bitki örtüsüdür. Türkiye
ormanlarının %11'ine sahip olan bölge orman alanları bakımından 5. sıradadır.
Bölge maden rezervleri bakımından oldukça zengin
olmasına karşın, ulaşımın zorluğu ve ekonomik nedenlerle maden işletiminde
yeterince gelişmemiştir.
Krom: Alacakaya,
Maden ve Guleman (Elazığ) ile Ergani (Diyarbakır) Türkiye’nin önemli krom çıkarılan yeridir.
Bakır:
Türkiye bakır üretiminin yarısı Maden (Elazığ), Pütürge (Malatya) ve Ergani
(Diyarbakır) da çıkarılır.
Demir:
Divriği (Sivas), Hekimhan, Hasançelebi (Malatya) ve Çetinkaya havzasında
çıkarılır.
Kurşun-Çinko:
Kurşunun %90’ı, çinkonun ise %75’i Keban (Elazığ) da çıkarılır.
Oltu Taşı: Oltu (Erzurum) ilçesinde çıkarılır.
Türkiye ve dünya üretiminde birinci sıradadır. Hediyelik eşya yapımında kullanılır.
Linyit:
En önemli linyit yatakları Afşin, İspir, Elbistan’da çıkarılır.
Barit:
Muş çevrelerinde çıkarılır.
Kalay:
Elazığ çevrelerinde çıkarılır.
Kaya Tuzu:
Kağızman, Kars, Narman çevrelerindeki yataklardan elde edilir.
Enerji
Üretim Tesisleri: Fırat üzerindeki Keban, Karakaya ve Tercan barajları ile
Kars’taki Arpaçay önemli hidroelektrik santralleridir. Afşin-Elbistan termik
santralinde ise linyit kömürü yakılarak elektrik üretilir.
Sanayi:
Doğal koşulların olumsuz etkisinden dolayı Doğu
Anadolu Bölgesi Sanayi tesisleri bakımından en geri kalmış bölgemizdir. Sanayi
kuruluşlarının yetersiz olması bölge halkını tarım ve hayvancılığa
yöneltmiştir. Bölgedeki sanayi kuruluşları genellikle tarım ve madenciliğe
yöneliktir. Bölge maden varlığı ve
elektrik enerjisi üretimi ile Türkiye sanayisinin gelişmesine büyük katkı
sağlamaktadır. Maden çıkarımı bakımından zengin olmasına karşın madenlerin
işletilmesi oldukça azdır. 1967’ de temeli atılan Keban Barajı ve Hidroelektrik
santrali Türkiye’nin en büyük barajıdır. Türkiye'de üretilen elektrik
enerjisinin yaklaşık % 25'ini sağlamaktadır. Yer şekillerinin engebeli olması
ve su kaynaklarının bol olması nedeniyle su gücünden elektrik enerjisi elde
edilmekte olup hidroelektrik üretiminin en fazla olduğu bölgemizdir. Geniş bir
kesimin su ve elektrik ihtiyacını karşılamaktadır.
Bölgenin ülke ekonomisine katkısı en fazla elektrik
enerjisi, hayvancılık ve madenciliktendir.
Dokuma
Fabrikaları: Erzincan, Malatya ve Elazığ’da pamuklu iplik ve dokuma
fabrikaları,
Tütün Fabrikaları:
Malatya ve Bitlis,
Şeker
Fabrikaları: Malatya, Erzincan, Elazığ ve Erzurum, Van, Muş’ta
Çimento
Fabrikaları: Elazığ, Erzurum, Kars ve Van’da
Et
Kombinaları: Malatya, Elazığ, Erzurum, Ağrı ve Van'dadır. Türkiye et üretiminin
%25’i bu bölgeden karşılanır.
Bölgenin dağlık olması ve kışların uzun ve sert
geçmesi ulaşımı güçleştirmektedir. Bölgenin en dağlık olan Hakkari bölümü
ulaşımın en zor sağlandığı kısımdır. Bölgede dağların genellikle doğu-batı
doğrultuda uzanması kara ve demir yollarının da bu yönde kurulmasına neden
olmuştur. Doğu-batı doğrultudaki iki
önemli karayolu Erzincan-Erzurum-Pasinler karayolu ile Malatya-Elazığ-Muş-Van
karayollarıdır. Ayrıca dağları enine aşan Erzurum-Trabzon karayolu da bölgenin önemli
karayollarındandır. Yine doğu-batı doğrultudaki
demir yolu hatları ise Sivas-Erzincan-Erzurum-Kars demiryolu, Malatya-Elazığ-Muş-Tatvan
demiryollarıdır.(bu iki demir yolu Çetinkaya-Malatya hatlarıyla birbirine
bağlanır) Bölgede Erzurum, Van, Elazığ ve Malatya’da yapılan uçak seferleri ile
de hava ulaşımı sağlanmaktadır.
Doğal güzellikler ve tarihi zenginlikler
bakımından turizm potansiyeli oldukça yüksek olan bölgenin ulaşım olanakları,
iklim koşulları, büyük merkezlere uzaklığı ve tanıtım eksikliği gibi nedenlerle
turizm gelirleri bakımından ülke ekonomisine katkısı azdır. Bölgede turistlerin
ilgisini çeken önemli merkezler; Ağrı Dağı, Kommagene Krallığı dönemine ait
kalıntıların bulunduğu Nemrut Dağı, İshak Paşa Sarayının bulunduğu Doğubayazıt,
Muradiye ve Gürlevik Çağlayanları ile Van Gölünde bulunan Akdamar Adası’dır.
Süphan Dağı (Ağrı), İshak Paşa Sarayı (Ağrı),
Oltu Kilisesi (Erzurum), Ani Harabeleri (Kars), Bedesten (Darende-Malatya),
Erzen Hatun Kümbeti (Bitlis), Van Gölü (Van)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder